Waarom schrijf ik over Angst?
De afgelopen dagen stond angst centraal voor mij.
Het neemt alle controle over. Het is een slechte raadgever, maar ook een bescherming mechanisme.
Ik kreeg één van de vervelendste telefoontjes die je kan krijgen. Waardoor de rollercoaster begon voor mij eigenlijk moet ik ons zeggen, want mijn familie en vrienden zaten in dezelfde rollercoaster.
Mijn schoonvader was vermist en om een duidelijker beeld te schetsen over mijn schoonvader hij liep al een lange tijd met problemen. Hij is een tijd geleden opgenomen geweest door psychische problemen. Hij had vaak paniekaanvallen en angst nam dan de overhand bij hem.
Gelukkig werd de vermissing gelijk serieus genomen bij de politie en werd er vanaf dat moment gezocht naar hem. Op Facebook werden berichten geplaatst over zijn vermissing en massaal werden de berichten gedeeld. Er werd zelfs al door meerdere mensen naar hem gezocht. Vrienden en familie stonden ons bij en zochten mee.
Hij was weg vanaf half 10 s'octhends. We hebben tot half 12 die avond gezocht. Alle favoriete plekken, langs alle sloten de gekste plekken. Hij woont in Rozenburg, dat gelegen is aan de Nieuwe Waterweg, een waterweg welke toegang biedt tot de Rotterdamse havens, ook daar is meerdere malen door verschillende groepen mensen gezocht, maar het werd zo donker dat we niks meer zagen.
We wisten dat de politie door zou blijven zoeken.
Er zijn zoveel eenheden bezig geweest. Er is gezocht door helikopters, drones, boten noem het op en er is mee gezocht. De landelijke opsporingsdienst werd ingezet. De volgende ochtend was er nog steeds geen spoor van hem.
Dan gaat de angst echt de overhand nemen. Er werd een grote zoekactie op touw gezet. De mensen konden zich verzamelen bij het gemeentehuis en dan kregen ze een zone aangewezen die vervolgens dan werd uitgekamd. Wijzelf liepen rond de flat waar hij woont en zagen daar één grote massa van hesjes er hielpen zoveel mensen mee met zoeken. Dit was zo hartverwarmend. Hier komt het samen gevoel wat je vroeger nog weleens had echt terug. Zo bijzonder!
Maar hoe gek het ook klinkt, tegelijkertijd was dit voor mij ook beangstigend, want als er zoveel mensen aan het zoeken zijn en er ontbreekt verder ieder spoor, dan is het goed mis was mijn gedachte. Alle hoop vervloog. Ik dacht dat als hij al gevonden zou worden hij uit het water gehaald zou worden. En die gedachte versterkte de angst. Hoe kan ik mijn partner opvangen als dit zo is?
Ik zag de angst in de ogen van mijn partner, vrienden en familie. Ik had contact opgenomen met Hart van Nederland en deze wilde het op de site plaatsen. Ik moest alleen alle informatie over hem naar hun toe mailen. Het was zo koud buiten en mijn handen wilde niet meer typen waardoor ik met de tante van mijn partner en haar schoondochter in de auto ging zitten. Op het moment dat ik de mail wilde versturen staat er een buurman van mijn schoonvader bij het raam en roept: "Hij staat boven!". Zo onwerkelijk. Hij was gevonden.
Ik sprong de auto uit en zocht gelijk naar mijn partner die stond bij de flat de telefoon te zoeken die op die locatie voor het laatst had uitgepeild. Gelijkertijd belde hij mij met dezelfde melding en dat hij in orde was. Ik ben naar boven gesneld. Welke emoties er op dat moment allemaal door me heen gingen kan ik niet meer omschrijven, het was één grote golf.
Wat ik wel kan zeggen is dat angst continue aanwezig is geweest. Mijn schoonvader heeft anderhalve dag in de kelder gezeten en van de informatie die we nu hebben geeft aan dat hij ook al die tijd in angst heeft gezeten. Hoe bizar !!! Angst is zo groot en kan zo overheersend zijn.
De afgelopen dagen stond angst centraal voor mij.
Het neemt alle controle over. Het is een slechte raadgever, maar ook een bescherming mechanisme.
Ik kreeg één van de vervelendste telefoontjes die je kan krijgen. Waardoor de rollercoaster begon voor mij eigenlijk moet ik ons zeggen, want mijn familie en vrienden zaten in dezelfde rollercoaster.
Mijn schoonvader was vermist en om een duidelijker beeld te schetsen over mijn schoonvader hij liep al een lange tijd met problemen. Hij is een tijd geleden opgenomen geweest door psychische problemen. Hij had vaak paniekaanvallen en angst nam dan de overhand bij hem.
Gelukkig werd de vermissing gelijk serieus genomen bij de politie en werd er vanaf dat moment gezocht naar hem. Op Facebook werden berichten geplaatst over zijn vermissing en massaal werden de berichten gedeeld. Er werd zelfs al door meerdere mensen naar hem gezocht. Vrienden en familie stonden ons bij en zochten mee.
Hij was weg vanaf half 10 s'octhends. We hebben tot half 12 die avond gezocht. Alle favoriete plekken, langs alle sloten de gekste plekken. Hij woont in Rozenburg, dat gelegen is aan de Nieuwe Waterweg, een waterweg welke toegang biedt tot de Rotterdamse havens, ook daar is meerdere malen door verschillende groepen mensen gezocht, maar het werd zo donker dat we niks meer zagen.
We wisten dat de politie door zou blijven zoeken.
Er zijn zoveel eenheden bezig geweest. Er is gezocht door helikopters, drones, boten noem het op en er is mee gezocht. De landelijke opsporingsdienst werd ingezet. De volgende ochtend was er nog steeds geen spoor van hem.
Dan gaat de angst echt de overhand nemen. Er werd een grote zoekactie op touw gezet. De mensen konden zich verzamelen bij het gemeentehuis en dan kregen ze een zone aangewezen die vervolgens dan werd uitgekamd. Wijzelf liepen rond de flat waar hij woont en zagen daar één grote massa van hesjes er hielpen zoveel mensen mee met zoeken. Dit was zo hartverwarmend. Hier komt het samen gevoel wat je vroeger nog weleens had echt terug. Zo bijzonder!
Maar hoe gek het ook klinkt, tegelijkertijd was dit voor mij ook beangstigend, want als er zoveel mensen aan het zoeken zijn en er ontbreekt verder ieder spoor, dan is het goed mis was mijn gedachte. Alle hoop vervloog. Ik dacht dat als hij al gevonden zou worden hij uit het water gehaald zou worden. En die gedachte versterkte de angst. Hoe kan ik mijn partner opvangen als dit zo is?
Ik zag de angst in de ogen van mijn partner, vrienden en familie. Ik had contact opgenomen met Hart van Nederland en deze wilde het op de site plaatsen. Ik moest alleen alle informatie over hem naar hun toe mailen. Het was zo koud buiten en mijn handen wilde niet meer typen waardoor ik met de tante van mijn partner en haar schoondochter in de auto ging zitten. Op het moment dat ik de mail wilde versturen staat er een buurman van mijn schoonvader bij het raam en roept: "Hij staat boven!". Zo onwerkelijk. Hij was gevonden.
Ik sprong de auto uit en zocht gelijk naar mijn partner die stond bij de flat de telefoon te zoeken die op die locatie voor het laatst had uitgepeild. Gelijkertijd belde hij mij met dezelfde melding en dat hij in orde was. Ik ben naar boven gesneld. Welke emoties er op dat moment allemaal door me heen gingen kan ik niet meer omschrijven, het was één grote golf.
Wat ik wel kan zeggen is dat angst continue aanwezig is geweest. Mijn schoonvader heeft anderhalve dag in de kelder gezeten en van de informatie die we nu hebben geeft aan dat hij ook al die tijd in angst heeft gezeten. Hoe bizar !!! Angst is zo groot en kan zo overheersend zijn.
Gelukkig is hij gevonden. Zowel voor jullie als voor hem.. je weet nooit waar een mens , uit angst, toe in staat is. Het had heel anders kunnen lopen. Geniet van elkaar en hopelijk gaat het vlug weer beter met hem..
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!!
Verwijderen